Kalktolerantie in lupine
Afgerond Project
Zowel biologische als gangbare akkerbouwers zoeken naar een vlinderbloemig gewas om hun vruchtwisseling te verruimen met een financieel aantrekkelijk gewas dat stikstof uit de lucht kan binden en het fosfaat uit de bodem goed kan opnemen. Onderzocht wordt of er ook rassen geselecteerd kunnen worden die geschikt zijn voor de teelt op klei en voor humane voeding.
Zoete witte lupine (Lupinus albus) trekt veel belangstelling als zogenaamd '4e gewas' voor de gangbare teelt. Het is mogelijk geschikt voor humane consumptie als er geselecteerd kan worden op een laag alkaloïde gehalte. Ook een deel van de verwerkende industrie vindt lupine belangrijk als GMO-vrije eiwitbron ter vervanging van soja. De nu beschikbare rassen kunnen echter alleen op kalkarme (zand-)grond geteeld worden, terwijl de grootste arealen akkerbouw in Nederland juist op kalkrijke kleigronden liggen (Zeeland, Flevopolders, West-Brabant etc.). Er is dus behoefte aan kalktolerante rassen die een hoge opbrengst geven.
Contactpersoon
Looptijd
2011-2013
Publicaties
- Nuijten, E. U. Prins, 2014. Lupine veredeling voor Nederlandse bodems. Ekoland 12: 22-23
- Nuijten, E., U. Prins. 2014. Witte lupine voor kalkrijke bodems: Onderzoek over twee jaar naar perspectiefvolle lijnen. Louis Bolk Instituut, Driebergen. 40pp.
Lopende Projecten
Projecten
In het programma Groene Veredeling worden vier gewassen onderzocht; aardappel, prei, spinazie en tomaat.
Partners
Het programma Groene Veredeling is in opdracht van het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit en heeft partners in onderzoekinstituten, het aardappelbedrijfsleven en het groentebedrijfsleven.
Publicaties
In het programma Groene Veredeling worden vier gewassen onderzocht; aardappel, prei, spinazie en tomaat.